MahaBodhi พุทธคยา

MahaBodhi พุทธคยา สถานที่ตรัสรู้ พุทธคยาในยามค่ำคืน จะเต็มไปด้วยไฟประดับและแสงไฟแห่งธูปเทียน ที่เหล่าชาวพุทธจุดเพื่อบูชาพระพุทธองค์ องค์พระเจดีย์ที่สูงเด่นตระหง่าน สูงประมาณ ๑๗๐ ฟุต รอบฐานกว้างประมาณ ๑๒๑ เมตร ก่อนที่จะลงบันไดไปสู่สถานที่สำคัญ ซึ่งนั้นได้ ๒๒ ชั้น ลึกประมาณ ๕ เมตร เหตุที่เป็นเช่นนี้เพราะว่าสถานที่แห่งนี้ได้ถูกทำลายและถูกปล่อยทิ้งขาดการดูแลเป็นเวลาหลายร้อยปี บริเวณรอบๆ องค์เจดีย์จะเห็นองเจดีย์องค์เล็กๆ อยู่เรียงรายเต็มไปหมด มีทั้งสมบูรณ์และไม่สมบูรณ์ พระพุทธรูปองค์เล็กๆ แกะด้วยหินดำถูกทำลายได้เก็บเอารวมกันแล้วก่อเป็นเจดีย์ขึ้นมา

ภายในองค์เจดีย์ลักษณะเป็นห้องโถง หรือห้องบูชาใหญ่ ประดิษฐานพระรูปองค์ใหญ่ปาง มารวิชัย สวยงามมากหันพระพักตร์ไปทางทิศตะวันออก ชาวไทยเราเรียกว่า “หลวงพ่อพุทธเมตตา” ทาด้วยสีทอง จริงๆ แล้วแกะสลักด้วยหินดำ ทุกท่านเห็นแล้วต่างปิติเป็นสุขใจอย่างบอกไม่ถูก เหมือนกับพระองค์จ้องมองเราด้วยความเมตตาด้วยพระพักตร์อิ่มเอิบ

ภายในองค์เจดีย์ใหญ่มีห้องโถงเหมือนกันทั้ง ๒ ชั้น ห้องโถงชั้นล่างยาวประมาณ ๖ เมตร กว้าง ประมาณ ๔ เมตร มีพระประธานองค์ใหญ่ประทับนั่งแบบปางมารวิชัย ซึ่งมีหน้าตักกว้าง ๑ เมตร กับ ๔๗ เซนติเมตร สูง ๑ เมตร กับ ๖๔ เซนติเมตร สร้างในสมัยปาละ มีอายุประมาณไม่เกิน ๑,๔๐๐ ปี ประดิษฐานผินพระพักตร์ ไปทางทิศตะวันออก ส่วนที่ฐานขององค์พระประธานมีรูปพญาราชสีห์ ๒ ตัว อยู่ทางขวาสุด และซ้ายสุดทั้งสองด้าน ถัดจากรูปพญาราชสีห์เข้ามามีรูปพญาช้างสารอยู่ข้างล่ะ ๑ ตัว ส่วนตรงกลางฐานพอดีมีรูปแม่พระธรณีบีบมวยผม

เมื่อวันที่ ๒๗ มิถุนายน ๒๕๔๕ องค์กรสหประชาชาติได้ประกาศยกย่องให้ “ พุทธคยาเป็นมรดกโลก“

ต้นศรีมหาโพธิ์ติดกับองค์เจดีย์ด้านทิศเหนือของต้นพระศรีมหาโพธิ์ ต้นพระศรีมหาโพธิ์ใหญ่ประมาณ ๓ คนโอบรอบแตกกิ่งก้านสาขาปกคลุมพื้นที่ ระหว่างองค์เจดีย์และต้นพระศรีมหาโพธิ์จะมองเห็นแท่นศิลาคลุมด้วยผ้าสีทอง ตรงนี้คือสถานที่นั่งขององค์สมเด็จสัมมาสัมพุทธเจ้า มีความกว้าง ๔ ฟุต ๑๐ นิ้ว ยาว ๗ ฟุต ๖ นิ้ว สูง ๓ ฟุต เรียกว่า “แท่นวัชรอาสน์” ที่ประทับนั่งตรัสรู้ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ตั้งแต่องค์อดีตจนถึงองค์ปัจจุบัน

องค์ในอนาคตก็จะประทับนั่นที่ตรงนี้ พระพุทธเจ้าทุกๆ องค์ในภัทรกัปนี้ ในภัทรกัปนี้มีพระพุทธเจ้า ๕ พระองค์ คือ

พระพุทธเจ้า พระนามว่า “กกุสันโท”
พระพุทธเจ้า พระนามว่า “โกนาคมโน”
พระพุทธเจ้า พระนามว่า “กัสสโป”
พระพุทธเจ้า องค์ปัจจุบัน พระนามว่า “โคตโม”
พระพุทธเจ้า องค์อนาคต พระนามว่า “พระศรีอริยเมตเตยโย”

พระพุทธเจ้ามี ๓ ระดับ คือ..

๑. ปัญญาธิกะพุทธเจ้า ทรงบำเพ็ญบารมี ๔ อสงไขยกำไรแสนกัปป์

๒. ศรัทธาธิกะพุทธเจ้า ทรงบำเพ็ญบารมี ๘ อสงไขยกำไรแสนกัปป์

๓. วิริยาธิกะพุทธเจ้า ทรงบำเพ็ญบารมี ๑๖ อสงไขยกำไรแสนกัปป์

“พระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน จัดเป็นปัญญาธิกะพุทธเจ้า “

ประวัติต้นพระศรีมหาโพธิ์

ต้นพระศรีมหาโพธิ์ เป็นต้นไม้ประจำพระองค์ เป็นสหชาติ เกิดพร้อมกันกับพระองค์ เป็นสถานที่ ที่สมเด็จพระพุทธเจ้าตรัสรู้ประทับนั่งตรัสรู้ในคืนวันเพ็ญวิสาขปุรณมี ก่อน พุทธศักราช ๔๕ ปี ณ สถานที่นี้เคยมีพระพุทธเจ้าองค์อื่นๆ ในอดีตกาลถึง ๓ พระองค์ ที่ได้ทรงตรัสรู้แล้ว คือ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า กกุสันโท โกนาคมโน กัสสโป และพระพุทธเจ้าองค์ปัจจุบัน และในอนาคต จะเป็นที่ตรัสรู้ ของพระศรีอริยเมตเตยโย ต้นโพธิ์ที่ปรากฎอยู่ในปัจจุบันเป็นต้นที่ ๔ มีประวัติโดยสังเขปดังนี้

พระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ ๑

ต้นพระศรีมหาโพธิ์ ที่พระพุทธองค์ได้ประทับนั่งเพื่อตรัสรู้พระอนุตตรสัมโพธิญาณ เป็นสหชาติกับพระพุทธเจ้า อายุประมาณ ๓๕๒ ปี พระศรีมหาโพธิ์ต้นนี้ ถูกพระนางมหีสุนทรี มเหสีองค์ที่ ๔ ของพระเจ้าอโศกมหาราช ทำลายด้วยการราดยาพิษและน้ำร้อนจนตาย พระเจ้าอโศกทรงเสียพระทัยมาก ทรงอธิษฐานจิตว่า “แม้ว่าหน่อพระศรีมหาโพธิ์มิ เกิดขึ้น ข้าพระองค์จะมิยอมจากสถานนี้ไป และสั่งให้เอาน้ำนมวัวถึง ๑๐๐ ตัวมารดหน่อของพระศรีมหาโพธิ์ จึงงอกขึ้นใหม่”

พระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ ๒

พระเจ้าอโศกฯ ทรงปลูกเมื่อ พ.ศ. ๒๗๒ ในช่วงปี ๑๑๔๓-๑๑๖๓ กษัตริย์ชาวฮินดูแห่งแคว้นเบงกอล ชื่อ ศาศางกา ได้ทำลายเสีย ต่อมากษัติย์แคว้นมคธชื่อ พระเจ้าปุรณวรมา ทรงทราบข่าว จึงเสด็จมาที่พุทธคยา ได้ทรงเห็นต้นพระศรีมหาโพธิ์ถูกทำลาย จึงทรงให้เอา น้ำนมวัด ๑,๐๐๐ ตัว มารด จนหน่อของพระศรีมหาโพธิ์เกิดขึ้นใหม่อีก ต้นที่ ๒ มีอายุราว ๘๗๑-๘๙๑ ปี

พระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ ๓

พระเจ้าปุรณวรมา ได้ทรงปลูกหน่อต้นพระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ ๓ นี้ไว้ ณ ตำแหน่ง เดิม จนต้นเจริญงอกงามดี ต้นที่ ๓ นี้ มีอายุประมาณ ๑,๒๕๖ – ๑,๒๗๖ ปี ก็ตายลงด้วยถูกพายุพัดโค่น เพราะอายุแก่มากแล้ว ต่อมา เซอร์คันนิ่งแฮม ได้เห็นหน่อของต้นพระศรีมหาโพธิ์ งอกขึ้นมา ๒ หน่อ จึงเอาหน่อที่สูงประมาณ ๖ นิ้ว ปลูกไว้ที่เดิม หน่อที่สูงประมาณ ๔ นิ้ว ปลูกไว้ทางทิศเหนือขององค์พระเจดีย์

พระศรีมหาโพธิ์ต้นที่ ๔

ท่านเซอร์ คันนิ่งแฮม ได้นำมาปลูกไว้ เมื่อ พ.ศ.๒๔๒๓ ณ ตำแหน่งเดิมของต้น พระศรีมหาโพธิ์ต้นแรก พระศรีมหาโพธิ์ต้นมีอายุประมาณ ๑๓๖ ปี (พ.ศ.๒๕๕๙) นับแต่ปลูกมา ปัจจุบันต้นพระศรีมหาโพธิ์ ก็ยังแข็งแรงและสมบูรณ์ดี มีการกันรั้วทองเหลือง ไว้โดยรอบมีประตูเหล็กดัดสูง ๒ เมตร สร้างถวายโดยชาวพุทธศรีลังกา ปัจจุบันเปิดให้เข้าไปภายในวันล่ะ ๒ ครั้ง เช้าและเย็น